Kolekcja jesień – zima 2006

Uwieczniona na płótnie Leonarda da Vinci jako „Dama z łasiczką” zatrzymuje spojrzenia, wzbudza zainteresowanie i podziw. A taka jest właśnie kobieta Arytonu.

Hasło ponadczasowość określa całą kolekcję tej ekskluzywnej marki. Klasyczne wzory uzupełnione zostały przez  misterne hafty na płaszczach, marynarkach oraz akcesoriach. Firma Aryton w tym, sezonie postawiła na doskonalenie klasyki, szukanie jej nowego, doskonałego wymiaru. Najlepsze materiały skrojono w niepowtarzalne formy płaszczy, garsonek, spodni i spódnic. Idealnie dobrane tkaniny sprawiają, że ubrania Arytonu są wręcz dopasowane do ciała, a także otulają nas mgiełką ciepła i luksusu.

Już niedługo złota Polska jesień otoczy nas swoim urokiem. Płaszcze Arytonu doskonale dopasują się w jej klimat. Przewodnie kolory kolekcji to właśnie typowe barwy jesieni: żółty, czerwony, brązowy. Garsonki, żakiety, płaszcze, odchodzą stylem od klasycznych prostych krojów. Każdy ma w sobie coś oryginalnego, co wyróżnia je spośród gamy wzorów dostępnych na rynku. Wymyślne zapięcia, paski, nietypowe wzory umieszczane w nietypowych miejscach. Te szczegóły sprawiają, że kolekcja ARYTONU jest niepowtarzalna i skierowana dla kobiet, które znają swój styl i wiedzą, czego chcą.

Elegancka kobieta, wie jak dopasować kolory tak, aby całość ubioru robiła wrażenie zespolonych ze sobą części. Kolorem uniwersalnym, pasującym do wszystkiego jest czerń. Blondynce dodaje ona mocnego charakteru, brunetce – szyku i pewności siebie. Aryton oprócz płaszczy ma w swojej kolekcji, właśnie komplety spodnium oraz kostiumy. Wszystkie utrzymane - w tak modnych w tym sezonie - barwach jesieni. Niemniej jednak znajdziemy także kilka modeli, w odcieniu eleganckiej czerni.

Dążąc do wykreowania nowoczesnej klasyki odważyliśmy się na decyzje, które można by uznać za sprzeczne z obowiązującymi w tym zakresie zasadami. Ponadto największą wartością omawianego stylu jest jej tajemniczość można nawet powiedzieć: złożoność. Tym bardziej bliski tej kolekcji jest obraz „Dama z łasiczką” jako dzieło z podwójnym tłem…